ποιητικό σουαρέ με τον Πάβελ Αρσένιεφ

Ο Πάβελ Αρσένιεφ (Λένινγκραντ, 1986) εδώ και δύο σχεδόν δεκαετίες επηρεάζει και (συν)διαμορφώνει την πορεία και τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης ρωσόφωνης πολιτικής ποίησης. Από τις περιπλανήσεις του Γκι Ντεμπόρ στο Κρασνοντάρ και τα ταξίδια του Γιούρι Γκαγκάριν μέσα από τους σωλήνες ύδρευσης μέχρι την άνοδο του εθνικισμού και τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στη Μόσχα, συνθέτει ένα κολάζ της σοβιετικής και σύγχρονης ρωσικής πραγματικότητας, στρέφει την προσοχή μας στην πολιτική πτυχή της διαμαρτυρίας και της ανυπακοής.

Ως αρχισυντάκτης του λογοτεχνικού περιοδικού ΤΡΑΝΣΛΙΤ (Транслит) έχει συμβάλει τα μέγιστα στην ανάδειξη της σύγχρονης αντεργκράουντ ρωσόφωνης ποίησης.

Διαβάστε στο νέο τεύχος του ΤΕΦΛΟΝ (καλοκαίρι-φθινόπωρο 2024) το μεγάλο αφιέρωμα στην ποίηση του Πάβελ Αρσένιεφ σε μετάφραση και επιμέλεια της Νίκης Κ.

και τότε πια έγινε ξεκάθαρο
τι συμβαίνει,
για ποιον λόγο, κάθε μέρα,
στο πληκτρολόγιό μου
τα πλήκτρα αρνούνταν,
αρνούνταν να πληκτρολογήσουν
rosika grammata

στην αρχή όλα έδειχναν
πως ήταν μια απλή βλάβη,
δεν φαινόταν να έχει πέσει νερό,
αλλά ο τεχνικός για κάποιον λόγο με ρώτησε
where are you from?
του είπα ότι είναι δύσκολο να του εξηγήσω,
αλλά σε γενικές γραμμές απ’ το λένινγκραντ,
για ευκολία ας πούμε ρώσος, όπως λένε,
αν και θα ’θελα να κάνω μια μικρή διευκρίνιση:
δεν εννοώ όπως εκείνοι, για παράδειγμα,
που ακούτε στο αεροδρόμιο
να ουρλιάζουν στη γλώσσα αυτή
στα παιδιά και στις συζύγους τους,
γενικώς δεν είναι κάτι που το διατρανώνω,
το κρατάω βαθιά μέσα μου,
υπό έλεγχο

Απόσπασμα από το ποίημα «Rosiko Pliktrologio»