Περί θανάτου

Description

Τα κείμενα αυτού του τόμου επιχειρούν να μελετήσουν το θάνατο, τη θνητότητα και τη διαχείρισή τους με κοινωνικούς και πολιτικούς όρους. Στέκονται κριτικά στις τάσεις φυσικοποίησης των αιτίων και των συνθηκών θανάτου, στις κυρίαρχες αφηγήσεις και διαδικασίες που νομιμοποιούν πρακτικές εξόντωσης των επικίνδυνων Άλλων και διερευνούν τις πολιτικές προϋποθέσεις και ιεραρχίες με βάση τις οποίες οι έννοιες της ανθρώπινης ζωής και του ανθρώπινου θανάτου επιδέχονται διαφορετικές αξιολογήσεις. Ακόμη επιχειρούν να φέρουν στο προσκήνιο την ανατρεπτική δυναμική του απειλούμενου ή νεκρού σώματος, αμφισβητώντας έτσι το δεδομένο της συμμόρφωσής του σε επιβεβλημένες κανονικότητες και σηματοδοτήσεις.

Περιεχόμενα:

Δήμητρα Μακρυνιώτη, “Εισαγωγή: Κοινωνικές και πολιτικές μορφές διαχείρισης”

1. Από τη σιωπή στη διαχείριση: κοινωνιολογικές προσεγγίσεις της θνητότητας
– Geoffrey Gorer, “Η πορνογραφία του θανάτου”
– Norbert, Elias, “Για τη μοναξιά των θνησκόντων”
– Michel Foucault, “Για το θάνατο του Φράνκο”
– Jean Baudrillard, “Η συμβολική ανταλλαγή και ο θάνατος”
– Zygmunt Bauman, “Θνητότητα, αθανασία και άλλες στρατηγικές ζωή”

2. Διεκδικώντας το σώμα: έλεγχος της ζωής, ρύθμιση του θανάτου
– Stephen Katz, “Μέγιστη διάρκεια ζωής: από τα προνεωτερικά θαύματα στις μεταμοντέρνες φαντασιώσεις”
– Iwan Rhys Morus, “Μια μεγάλη και οικουμενική πανάκεια: Θάνατος, ανάσταση και η ηλεκτρική καρέκλα”.
– Margaret Lock, “Μεταθέτοντας την οδύνη: η ανακατασκευή του θανάτου στη Βόρεια Αμερική και στην Ιαπωνία”
– Νομοσχέδιο για τον υποβοηθούμενο θάνατο σε ασθενείς με νόσο σε τελικό στάδιο.
Βουλή των Λόρδων – Νοέμβριος 2005
– Thomas Osborne: “”Η σαγήνη της αποστέρησης”: Η αυτοκτονία και η αισθητική της ελευθερίας”.

3. Μορφές διαχείρισης του θανάτου
– Beth A. Coklin, “Αυτό είναι το σώμα μας, αυτή ήταν η συνήθειά μας”: Νεκρικός κανιβαλισμός σε μια κοινωνία του Αμαζονίου”.
– Antonius C.G.M. Robben, “Κρατική τρομοκρατία στον κόσμο των νεκρών: Εξαφάνιση και μετακομιδή στην Αργεντινή”.
– Eric Klinenberg, “Αποφυσικοποιώντας τη θεομηνία: Μια κοινωνική αυτοψία του καύσωνα στο Σικάγο το 1995”.
– Nancy Scheper-Hughes, “Εβδομήντα πόντους κάτω απ’ το χώμα και ένα φέρετρο από κοντραμπλακέ: Η κοινωνική παραγωγή της αδιαφορίας μπροστά στο θάνατο των παιδιών”.
Christine Harold, Kevin Michael Deluca, “Κοιτάξτε το πτώμα: Εικόνες της βίας και η περίπτωση του Έμετ Τιλ”.
Thomas M. McKenna, “Δολοφονημένοι ή μάρτυρες; Λαϊκές αξιολογήσεις του βίαιου θανάτου στο μουσουλμανικό αποσχιστικό κίνημα των Φιλιππίνων”.

4. “Διεκπεραιώνοντας” το θάνατο του ανεπιθύμητου άλλου
– Raphael Lemkin, “Γενοκτονία”
– Leo Kuper, “Γενοκτονία: η πολιτική χρήση της στον 20ό αιώνα”
– David Mayburn-Lewis, “Η γενοκτονία των ιθαγενών λαών”
– Michael Taussig, “Κουλτούρα του τρόμου, χώρος του θανάτου. Η Έκθεση του Ρότζερ Κέισμεντ για το Πουτουμάγιο”.
– Zygmunt Bauman, “Η νεωτερικότητα και το ολοκαύτωμα”
– Judith Butler, “Βία, πένθος, πολιτική”

Παράρτημα
Σύμβασις διά την πρόληψιν και την καταστολήν του εγκλήματος της γενοκτονίας