Διάλογοι με τη Λευκοθέα

Περιγραφή

Οι Διάλογοι με τη Λευκοθέα είναι ένα εγχείρημα ιδιοσυγκρασιακό και μοναδικό μέσα στο έργο του Τσέζαρε Παβέζε. Ο τίτλος δεν παραπέμπει μόνο στη γνωστή Νηρηίδα, προστάτιδα των Αργοναυτών, αλλά και στο όνομα της γυναίκας που ο ίδιος αγαπούσε ενόσω το έγραφε, από τον Δεκέμβριο του 1945 ως τον Μάρτιο του 1947. Το βιβλίο αποτελείται από είκοσι επτά σύντομους, αλλά γεμάτους ένταση, τραγικούς διαλόγους στους οποίους οι θεοί και οι ήρωες της ελληνορωμαϊκής Αρχαιότητας (από τον Οιδίποδα και τον Τειρεσία μέχρι την Καλυψώ και τον Οδυσσέα, από τον Έρωτα και τον Θάνατο μέχρι τον Αχιλλέα και τον Πάτροκλο) καλούνται να συζητήσουν για τη σχέση του ανθρώπου και της φύσης, το αναπόδραστο της μοίρας, την αναγκαιότητα του πόνου και την αμετάκλητη καταδίκη του θανάτου. Ως πυρήνας του βιβλίου αναδεικνύεται το μεγάλο, σχεδόν υπαρξιακό ενδιαφέρον που έτρεφε ο Τσέζαρε Παβέζε για τη μυθολογία και την εθνολογία. Η έκδοση συμπληρώνεται, μεταξύ άλλων, από σημειώσεις που βρέθηκαν στα χειρόγραφά του και μια επιλογή κριτικών κειμένων. Οι Διάλογοι με τη Λευκοθέα μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά.