Επί κλίνης κρεμάμενος

Περιγραφή

Το κρεβάτι µια σχεδία ενόψει τρικυµίας που επέρχεται. Αυτός πάντα πνίγεται στο τέλος. Κυρίαρχο σκηνικό των ποιηµάτων αυτών αποτελεί το κρεβάτι, ή καλύτερα «η κλίνη», µε τις ποικίλες µορφές που αυτή παίρνει διέποντας τη ζωή µας από τη γέννηση έως και τον θάνατο. Με τον ήρωα ―ή εµένα― διαρκώς παρόντα και «κρεµάµενο», η κλίνη αναδεικνύεται σε σιωπηλό µάρτυρα και καταφύγιο στη διαδροµή σώµατος, µνήµης και ονείρων.
Δ. Κ.